Hızır ile Belkıs'ın Tahtını Getiren Zat

Kur'anda Musa (AS) ile buluşup, ona bilmedikleri konu hakkında adeta öğretmenlik yapan zat "Hızır" adı ile bilinir. Lakin Kur'an bu zat hakkında herhangi bir isim vermez. Yani Kur'anda "Hızır" ismi geçmez. Bu tamamen hadis kaynaklı bir isimdir. Dini SADECE Allah'a has kılmaya çalışan ve Allah Kelamı Kur'an-ı Kerimi HER yönüyle yeterli gören biz ve bizim gibilerin itibar etmeyeceği, hadis(söz) yazarı Müslim'den bir hadis var aşağıda. Burada açıkça Hızır adı geçmektedir. Dileyenler Arapça orijinal metne de bakabilirler.

Ubey b. Kaab'ın (r.a.) rivayet ettiğine göre:

Said b. Cubeyr şöyle anlatır: Ben, İbn Abbas'a: "Nevf Bikali, Beni İsrail'in peygamberi Musa'nın (a.s.), Hızır'ın arkadaşı olan Musa olmadığını iddia ediyor", dedim. Bunun üzerine İbn Abbas: Allah'ın düşmanı yalan söylemiş, dedi. Ben Ubey b. Kaab'tan; Allah Resulü'nün (a.s.) şöyle buyururken işittiğini duydum: Musa İsrail oğulları içinde hutbe okumak için kalkmıştı. Kendisine: İnsanların en alimi kimdir? diye soruldu. Musa: En alim benim diye cevap verdi. İlmi (Allah en iyi bilendir diyerek) Allah'a havale etmediğinden dolayı Allah onu muaheze etti.

Allah: "İki denizin bitiştiği yerde bir kulum var, o senden daha alimdir" diye ona vahyetti. Musa: Ya Rab, ben onunla nasıl buluşabilirim? dedi. Ona: Sele içinde bir balık taşı. Balığı nerede kaybedersen o kul oradadır denildi. Musa, hizmetçisi Yuşa b. Nun ve beraberlerinde de sele içinde bir balık olduğu halde yaya olarak yola çıktılar. Nihayet bir kayanın yanına geldiklerinde Musa ve hizmetçisi uykuya daldılar. Derken seledeki balık debelendi. Seleden çıktı ve denize düştü. Allah ondan suyun akışını kesti. Hatta (su) kemer gibi oldu. Böylece balık için bir kanal meydana geldi. (Deniz içinde böyle bir yolun meydana gelmesi) Musa ile hizmetçisini çok şaşırtmıştı.

Günlerinin kalan kısmı ile bütün gece yürüdüler. Musa'nın arkadaşı olan genç, Musa'ya haber vermeği unutmuştu. Sabah olunca Musa, hizmetçisine: " Sabah kahvaltımızı getir, bu yolculuktan çok yorulduk dedi.".(18/62) Halbuki Musa emrolunduğu yeri geçinceye kadar yorgunluk duymamıştı. Hizmetçisi: " Gördün mü, kayaya sığındığımız vakit ben balığı unutmuşum. Onu hatırlamamı şeytandan başkası unutturmadı. O, şaşılacak bir biçimde denizde yolunu tuttu, dedi. (18/63)" Musa: Zaten bizim aradığımız da bu idi dedi. " Hemen izlerini takip ederek geriye döndüler. Kendi izlerini takip ediyorlardı. (18/64)" Nihayet taşın yanına vardıklarında üzeri elbise ile örtülmüş bir zat gördüler.

Musa ona selam verdi. Hızır da Musa'ya: Senin bulunduğun yerde selam ne gezer? dedi. O da: Ben Musa'yım dedi. Hızır: İsrail oğullarının Musa'sı mı? Musa: "Evet" dedi. Hızır: Sen Allah'ın ilminden, Allah'ın sana öğrettiği bir ilim biliyorsun ki ben onu bilmem. Ben de Allah'ın ilminden bana öğrettiği bir ilim biliyorum ki onu da sen bilmezsin dedi. Musa: " Sana öğretilen hakkı bana öğretmen şartıyla sana tabi olabilir miyim? dedi. Hızır: Doğrusu sen benimle beraber olmaya asla sabredemezsin. İç yüzünü kavrayamadığın bir şeye nasıl sabredersin? dedi. O da: İnşaallah beni sabırlı bulacaksın, sana hiç bir hususta karşı gelmem, dedi. (18/66~69)"

Hızır " Eğer bana tabi olacaksan ben sana bahsedinceye kadar bana hiçbir şey sorma dedi. (18/70" Musa: Pekâlâ! dedi. Bunun üzerine Hızır ile Musa deniz kıyısında yürüyerek gittiler. Yanlarına bir gemi uğradı. Kendilerini gemiye almaları için gemicilerle konuştular. Gemiciler Hızır'ı tanıdılar ve ikisini de ücretsiz olarak gemiye aldılar. Derken Hızır geminin tahtalarından birine el atıp söktü. Musa ona: " Adamcağızlar bizi gemilerine ücretsiz almışlarken sen gemilerine kastedip içindekileri batırmak için mi gemiyi deliyorsun? Gerçekten çok büyük bir iş yaptın! dedi. Hızır: Benimle birlikte olmaya asla sabredemezsin demedim mi? dedi.(18/71~72)"

Musa: Unuttuğum şeyden dolayı beni muaheze etme ve şu arkadaşlık işinde bana güçlük gösterme dedi. Sonra gemiden çıktılar. Deniz kenarında yürüdükleri sırada bir de baktılar ki bir oğlan çocuğu diğer çocuklarla oynuyor. Hızır, hemen çocuğun başını tuttu ve eliyle koparıp çocuğu öldürdü. Musa: " Masum bir canı diğer bir can karşılığı olmaksızın öldürdün ha! Gerçekten sen çok kötü bir şey yaptın dedi. Hızır: Ben, sana benimle birlikte olmaya asla sabredemezsin demedim mi? dedi. (18/74~75)"

Musa: Bu birinciden daha şiddetlidir dedi. "Eğer bundan sonra sana bir şey sorarsam benimle arkadaşlık etme. Benim tarafımdan özür derecesine vardın. Yine yürüdüler. Nihayet bir köye vararak ahalisinden yiyecek istediler. Onlar kendilerini misafir etmekten çekindiler. Derken orada yıkılmaya yüz tutmuş bir duvar buldular.(18/76~77)" Hızır bunu eliyle doğrultuverdi. Eliyle işaret ederek, eğrilmiş diyordu. Onu düzeltti. Musa ona: Bunlar öyle bir kavim ki biz onlara geldik, ne misafir ettiler ne de bizi doyurdular. " İsteseydin elbet buna karşı bir ücret alabilirdin, deyince Hızır: İşte bu, benimle senin ayrılışımızdır. Sana sabredemediğin şeylerin tevilini (iç yüzünü) haber vereceğim dedi. (18/~77~78)"

Allah Resulü (a.s.): "Allah Musa'ya rahmet etsin! Çok isterdim ki Musa sabredeydi de aralarında geçen maceralarını bize anlataydı" buyurdu. Yine Allah Resulü: "Musa'nın ilk muhalefeti dalgınlıktan idi. O sırada bir serçe gelerek geminin kenarına kondu. Sonra denizden bir yudum su aldı. Bunun üzerine Hızır: Muhakkak ki benim ilmim ile senin ilmin, Allah'ın ilminden şu serçenin denizden eksilttiği su kadar bile eksiltmez dedi." Sahih-i Müslim hadis no: 4385

Diğer bir hadise dayalı kaynak:

İbrâhim aleyhisselâmdan sonra yaşamış bir peygamber veya veli. Avrupa ve Asya kıtalarına hâkim olan Zülkarneyn aleyhisselâmın askerinin kumandanı ve teyzesinin oğludur. İsminin, Belkâ bin Melkan, künyesinin Ebü'l-Abbâs olduğu ve soyunun Nûh aleyhisselâmın Sam isimli oğluna dayandığı bildirilmiştir. Bâzıları da Hızır aleyhisselâmın İsrâiloğullarından olduğunu söylemiştir. Hızır lakabıyla meşhur olmasının sebebi, kuru bir yere oturup kalktığı zaman, oranın yeşerip yemyeşil olmasından dolayıdır. Sahih-i Buhâri'de bildirilen bir hadis-i şerifte peygamber efendimiz; ''Hızır (aleyhisselâm), otsuz kuru bir yerde oturduğunda, o yer birdenbire yemyeşil olur, peşi sıra dalgalanırdı.'' buyurdu. Mûsâ aleyhisselâmla görüşüp yolculuk yaptı. Fakat vefâtından sonra rûhu insan şeklinde gözüküp, gariplere yardım etmektedir.(Kaynak: Peygamberler Tarihi, İhlas Yayınları )

Yanlış bilinen diğer bir husus ise; "Hızır" adıyla tanınan Zat-ı Muhterem ile Hz. Süleyman'a Belkıs'ın tahtını getiren Zat-ı Muhteremin aynı kişiler olduğu yanılgısıdır. Yani ikisinin de "Hızır" (ismiyle anılan zat) sanılması.

Lakin, referansımız olan Kur'an-ı Azim-üş Şan'da bizlere çok açık ve seçik bir biçimde örnek var. Belkıs'ın tahtını, Süleyman (AS) a, göz açıp kapama (..ki 1/5 sn.dir) süresinin de altında yani 0,1 saniyede getiren bu Zat-ı Muhteremin Hızır (AS) olduğu söylenir. Ama benim şahsi görüşüm/kanaatimdir ki, bu zat Hızır (AS) olmayıp, Allah'ın kendisine Kitaptan ilim verdiği farklı bir kişidir. Bir rivayete göre bu kişinin adı Berhiya Bin Asaf 'dır. Fakat, Kur'an ehli olmaya gayret eden biri olarak rivayetleri delil olarak kabul etmediğimden, bu ismin doğru olduğunu da kabul etmiyorum. Fakat ismin Berhiya Bin Asaf oluşu veya olmayışının bir önemi yoktur. (Bu "Hızır" (AS) ismiyle bilinen için de geçerlidir. Sadece ayrımı bilmek önemli. Yani aslında Kur'anda böyle bir ismin olmayışını. İşin önemli kısmı da bu değil.)

Peki, size bu Zat-ı Muhterem'in "Hızır" (AS) olmadığını düşündüren; veri/bilgi/mantık nedir diye soracak olursanız. Sizlere, nedenleri şu şekilde sıralayabilirim. (..ki yine de en doğruyu Allah bilir.)

1- "Hızır" (AS), bir kere Resul/Nebi ve Allah'ın kendi katından ilim vermeyi layık gördüğü şahısların öğretmeni pozisyonundadır."Hızır"'ın ilim öğretme konusunda öğretmen pozisyonunda olduğunu EN AZINDAN Musa-Hızır görüşmesi olayından anlıyoruz. Bu sebeple "Hızır"'ın şöyle bir tarzı olduğu görülür. "Hızır" (AS) GELİR==>ÖĞRETİR==>GİDER

2- Lakin, Neml Sûresinde ilgili ayete DİKKATLİCE bakıldığında görülür ki; "Hızır"'ın, Süleyman (AS) ile daha önce görüşmüşlüğü buluşmuşluğu yok. Ayrıca "Hızır", tahtın getirilmesi istendiğinde ani bir dalışla sonradan çıkıp gelmemiştir de, ...

Tam aksine, Süleyman (AS), emri altında bulunan adamlardan biridir. Hz. Süleyman emri altındaki heyetine dönerek "o kadının tahtını bana kim getirir?" diyor. Ne var ki adamları arasında, böyle bir ilim ehlinden haberi yoktu. Tek fark bu dur. Yani tahtı getiren Süleyman (AS) EMRİ ALTINDA bulunanlardandır!!! Pekiyi, öğretmen pozisyonunda olan, emir altında olur mu? Musa olayını hatırlayın ki, soru dahi soramıyordu... Şimdi ilgili ayetlere bir bakalım:

27/38- (Süleyman kendi adamlarına dönerek): Ey Heyet kendileri teslimiyet gösterip bana gelmeden önce, o kadının tahtını bana kim getirir? dedi.

27/39- Cinlerden bir ifrit: Sen makamından kalkmadan önce ben onu sana getiririm. Ve gerçekten bunu yapmaya hem gücüm, hem de güvenim var. dedi.

قَالَ الَّذِي عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْكِتَابِ أَنَا ءَاتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَنْ يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِنْدَهُ قَالَ هَذَا مِنْ فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي ءَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَنْ شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

27/40- Yanında kitaptan bir ilim bulunan zat ise: Ben onu sana gözünü kırpmadan önce getiririm. dedi. Derken onu yanında duruyor görünce: Bu, Rabbimin bir lütfudur; beni imtihan için ki, şükredecek miyim, yoksa nankörlük mü edeceğim. Kim şükrederse ancak kendisi için şükreder, her kim de nankörlük ederse, şüphe yok ki, Rabbim herşeyden müstağnidir, büyük ihsan sahibidir dedi.

Kırmızı olarak renklendirdiğim kısma dikkat ediniz... Ne diyor? "...Kitaptan bir ilim...." Oysa Musa olayındaki zat için:

فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا ءَاتَيْنَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا

18/65 Derken, kullarımızdan bir kul buldular ki, Biz ona katımızdan bir rahmet vermiş ve tarafımızdan İlm-i Ledün öğretmiştik.

Aradaki farkı gördünüz mü sevgili okuyucular? Süleyman (AS) buyruğundaki zata KITAPTAN.....Musa(AS)'a öğretmenlik yapan zat-ı Muhtereme ise Yüce Allah katından hem bir RAHMET hem de ILM-I LEDUN vermiştir. Bu sebeple bunlar birbirinden farklı kişilerdir. Kimseye derece vermek haddimiz değil ama, Musa (AS)'a öğretmenlik yapan Zat-ı Muhteremin derece olarak daha yüksek olduğu anlaşılıyor gibi...Doğrusunu Allah bilir elbet...Her ikisine de SELAM! olsun.

Bu taht getirme olayında, pek farkına varılmayan bir nüans var. Şöyle ki:

Şeytan(leza), Adem(salsal) SvS) a secde etmeyişi kibrinin çok çok yoğun olmasındandı..ki buradaki secde = üstünlüğü kabul etme anlamını taşır ki, insanın cinlerden ve meleklerden üstün olduğunu HAL diliyle (secde) ZAHİREN kabullenilmesini temsil eder. Bu niyet ve bilgi ile BİR defaya mahsus olarak secde ile kabullenilmesini istedi yüce Allah. İşte çoğu inançlı insanlarımızın takıldığı nokta olan secde etme meselesinin iç yüzü budur. Yüce Rabb'im şeytan'ın enfüste gizli tuttuğu bu üst düzeydeki kibrini açığa çıkartmak için secde emrini vermiştir. Eğer, Yüce Allah, Adem'in üstünlüğünün SADECE dil ile ikrar edilmesini isteseydi, ağır da gelse şeytan bunu, kibrini saklama adına kabul edebilirdi belki. Ama gönüllerdekini HAKKIYLA bilen Allah "ADEM'E SECDE EDİN !" dedi. İşte Zahiri tasdik/Beden diliyle onay, anlamını taşıyan bu "SECDE" meselesini Lain şeytan kaldıramadı, hazmedemedi. O Yüce Rabb'im, özün özünü bilendir. Şüphesiz Allah ALİM'dir.

İşte bu olayı bilen cinler, hâla kendilerinde bulunan yeteneklerden(hız) dolayı insanlardan üstün olduğunu sanırlar. Kibirleri genelde bu unsur üzeredir. Taht getirme olayının batın manalarından biri de odur ki, ifrit tüm ırkı adına tahtı kısa sürede getirerek sözüm ona Süleyman (SvS) dahil, etrafta ne kadar İNSAN var ise üstün olduğunu ispatlamış olacaktı. Onun için kendinden emin ve kibirli bir şekil "..BEN getirebilirim ! "

Bu durum ifritin şahsında tüm cinler/şeytan adına adeta insanlardan üstün olduklarını ıspatlayacak bir gösteriye dönüşecek iken... Gizlilerin giz ini bilen Rabb'im, kendisine ilim verdiği kuluna, bir ilham ile START vererek, cinlerin afakta taht getirme, enfüste ise "görsün bakalım İNSAN oğlu, bir CİN/İFRİT nelere kadir.." deme ve yaşama zevkini kursaklarında bırakmıştır.

"Sen, gözünü kıpmadan getiririm" diyerek bu sayfayı kapatmaya Allah onu vesile etmiştir. Şüphesiz güç ve SINIRSIZ Kudret ancak Yüce ve Sübhan olan Allah'a aittir. O'na sonsuz HAMD olsun.